Stephanandra incisa 'Crispa’ – C2, 30-40

Tawulec pogięty 'Crispa’ to karłowy krzew liściasty o silnie rozrastających się pędach. Tworzy gęste rozłożyste kępy o wysokości 0,3-0,6 m i szerokości dochodzącej do nawet 2 m.
Pędy są cienkie, giętkie i mocno rozgałęzione, o żółtobrązowej do czerwonobrązowej barwie, często pokładają się na ziemi i łatwo się ukorzeniają w miejscach styku z podłożem. W młodym wieku mają delikatny połysk i atrakcyjny kolor, który zimą może lekko ciemnieć. Liście są drobne, głęboko wcinane i nieregularnie klapowane, długości 2–4 cm, przypominające liście klonu. Barwa liści latem jest świeżozielona, a jesienią przebarwiają się na żółte, pomarańczowe i czerwone odcienie, co stanowi dodatkową ozdobę krzewu. Kwiaty są drobne, zielonobiałe, zebrane w luźne, wiechowate kwiatostany. Kwitnienie przypada na czerwiec i lipiec. Choć kwiaty nie są duże ani szczególnie efektowne z daleka, z bliska nadają roślinie subtelny urok i wydzielają lekki zapach.
Preferuje stanowisko słoneczne i półcieniste. W pełnym słońcu roślina ma bardziej zwarty pokrój, natomiast w lekkim cieniu lepiej znosi suszę i zachowuje intensywnie zielone ulistnienie. oślina jest mało wymagająca, dobrze rośnie na większości gleb ogrodowych, najlepiej jednak na glebach żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. Preferuje podłoże o odczynie obojętnym do lekko kwaśnego. Jest w pełni mrozoodporna i odporna na choroby oraz szkodniki. Nie wymaga cięcia, choć dobrze reaguje na przycinanie – szybko się regeneruje.
Tawulec pogięty 'Crispa’ to doskonała roślina okrywowa, szczególnie polecana do zadarniania skarp, murków, brzegów rabat i nasypów, gdzie skutecznie ogranicza rozwój chwastów. Nadaje się także do ogrodów skalnych, naturalistycznych i parkowych, a dzięki odporności na zanieczyszczenia – również do zieleni miejskiej. Może być sadzona jako roślina obwódkowa, w kompozycjach z krzewami iglastymi lub w pojemnikach. Jej zwarty pokrój i delikatne ulistnienie nadają kompozycjom lekkości i naturalnego wdzięku.